Autobiography |
Ballet | Books | Dolls & Costumes
| Gardens | Kinesthetic | Meditation & Prayer
| Rhythmic Dance | See America | Sitemap | Spirituality | Stories | Yoga |
Wanneer
kunnen kinderen beginnen met zitmeditatie?
Artikel door Susan Helene Kramer – Shuchi
De eerste
kennismaking met meditatie kan beginnen
als je met je kind een gesprek hebt over het leven. Vertel je kind dat meditatie een
deel is van het leven dat we ervaren als we van binnen
stil en rustig
zijn. Misschien kan een kind rond de leeftijd van twee en een half of drie jaar het verschil begrijpen tussen rondspringen en stil zijn.
Eerste meditatie ervaring
Gebruik voorbeelden om je heen om te
laten zien wat stil zijn is, zoals
een hond of kat die opgerold ligt te rusten.
Speel dit dan
na als
een meditatie spel met je kind, aangepast voor mensen. Je kunt beiden met je armen en benen
naar binnen gevouwen zitten zoals een slapende
hond of kat.
Terwijl je beiden zo zit, vraag je je kind om in en uit
te ademen zoals jij doet:
adem in, adem uit, adem in, adem
uit in een constant en gelijkmatig ritme. Dan sluit je beiden je ogen en beoefent dit
een paar rondes lang.
Adem diep in en
adem langzaam uit en vraag
je kind om hetzelfde te doen.
Daarmee sluit je de eerste meditatie ervaring af.
Tweede meditatie ervaring
De volgende
keer dat je beiden met je armen en benen naar
binnen gevouwen zit, sluit je beiden de ogen en doe je dertig seconden lang het gelijkmatig
ademhalen en dan de diepe in- en uitademing. Deze keer voeg
je er een gebed of uitdrukking van waardering aan toe, zoals "Ik ben dankbaar voor mijn
gezin." Vraag je kind om daar even kort
over na te denken. Dit is hun eerste ervaring
van beschouwing in meditatie.
Rek je dan uit en ga
verder met je dag.
Op deze
manier kun je stap voor stap
elementen van meditatie beoefening toevoegen aan de zitmeditatie waar je kind mee begint te oefenen.
Samenvatting van zitmeditatie
Door langzaam
te beginnen,
waarbij je meditatie heel kort beoefent, zul je hoogstwaarschijnlijk de aandacht van je kind vast kunnen houden.
Het is beter om
vele heel korte oefensessies te hebben dan te
proberen je kind stil te laten zitten
totdat het begint te wiebelen. Het gaat erom meditatie
heel natuurlijk te
laten lijken, zoals een korte
onderbreking om even uit te rusten van actief
spel, van een emotionele schok, of van gekibbel met andere kinderen.
Naarmate het kind ouder wordt, kan
meer filosofie en een langere
zitperiode worden beoefend.
Nederlandse vertaling
door Stan Schaap
Over de auteur - Susan Kramer schreef de tekst. Zij geeft al sinds 1965
onderwijs in dans, meditatie, en yoga aan mensen van alle leeftijden en
bekwaamheden. Ze woont met haar echtgenoot Stan Schaap in Amsterdam.
boeken -
http://www.susankramer.com/boeken.html
email
susan@susankramer.com
SusanKramer.com Publishing |
Copyright ©
2000-2016 Susan Helene Kramer
http://www.susankramer.com